abduktor

Abduktor (łac. abducere – odwracać, oddalać) to termin używany w anatomii człowieka i zoologii, odnoszący się do grupy mięśni odpowiedzialnych za ruch odwodzący kończynę lub inny segment ciała od osi medianalnej.

W organizmach wielokomórkowych, abdukcja jest jednym z podstawowych ruchów, umożliwiających poruszanie się i wykonywanie różnych czynności. W przypadku człowieka, mięśnie abduktory występują w różnych częściach ciała, takich jak ramię, bark, biodro, staw skokowy i inne.

W ramieniu, głównym mięśniem abdukcyjnym jest mięsień dwugłowy ramienia (m. biceps brachii), który odwodzi ramię od osi ciała. Mięsień ten pełni również inne funkcje, takie jak zginanie ramienia i pronacja przedramienia. Innymi ważnymi mięśniami abdukcyjnymi ramienia są mięsień nadgrzebieniowy (m. deltoideus) i mięsień czworoboczny pleców (m. rhomboideus).

W przypadku biodra, mięśnie abdukcyjne odpowiadają za odwodzenie uda od osi ciała. Głównym mięśniem abdukcyjnym biodra jest mięsień pośladkowy średni (m. gluteus medius), który pełni kluczową rolę w stabilizacji miednicy podczas chodzenia i biegu. Inne mięśnie abdukcyjne biodra to mięsień pośladkowy mniejszy (m. gluteus minimus) i mięsień obszerny boczny (m. tensor fasciae latae).

W kontekście zoologii, abduktory są obecne u różnych grup zwierząt, takich jak ssaki, ptaki, ryby i gady. U ptaków, mięśnie abdukcyjne skrzydeł umożliwiają im unoszenie się w locie i wykonywanie różnych manewrów. U ryb, mięśnie abdukcyjne płetw umożliwiają im ruchy boczne i sterowanie kierunkiem.